Het geluk stroomt over de rand, zozeer wil ik leven...en dan krijg je ineens last van die droefheid...' 'Ah! Dat is de tol voor het vuur van Prometheus! Die treurigheid moet je niet alleen verdragen, maar zelfs liefhebben, je moet respect krijgen voor je twijfels en vragen: die zijn een luxe, een bewijs van overvloed en ze verschijnen vooral op momenten van volmaakt geluk, wanneer er geen grote wensen meer zijn; die ontstaan niet in het alledaagse leven: waar zorg en nood heersen, is voor hen geen plaats; de meeste mensen lopen voort en kennen deze mist van twijfel, die melancholie van vragen niet... Maar wie er ooit mee kennis heeft gemaakt, die weet dat ze geen last zijn, maar dierbare gasten.
