"prophecy"タグの名言

Wrong will be right, when Aslan comes in sight, At the sound of his roar, sorrows will be no more, When he bares his teeth, winter meets its death, And when he shakes his mane, we shall have spring again.

A writer is one who communicates ideas and emotions people want to communicate but aren't quite sure how, or even if, they should communicate them.

All men are Prophets or else God does not exist.

Every single human being should be the fulfilment of a prophecy: for every human being should be the realisation of some ideal, either in the mind of God or in the mind of man.

There was a time when skepticism was an act of rebellion. Since to a degree I both believe in evolution and have faith, I can only conclude that, as prophesied, to have faith will someday be an act of rebellion.

... ... موسی رو به نیل کرد، خیره به همان نیل، انگار با نیل صحبت می کند، بدون آن که رو به مردم بر گرداند، مردم را مخاطب قرار داد. یا مردمان! در این باد جهل که می وزد، از شما می خواهم خدای تان را دشنام نگوئید، و بوسه بر پای نا خدایان نزنید. من شما را از این آب عبور می دهم، در حالی که دوست داشتم بدانید اگر شما جثه و اندامی چونان پرندگان از عشق داشتید، شاید چوبدست شما نیز معجزات همتی می شد بر روی این موج خروشان... وآنگاه موسی چوبدست اش را بلند کرد، رو به سوی آسمان... یا نیل، یا مادرم اینان پرنده نیستند که به نوک پنجه رقصشان از عرصه سینه تو بگذرند. بگذار اهل این خاک، از خاک بستر تو بگذرند. پس آغوش بگشا، تن دو تکه کن . در میان ظرافت دریای ات، زخمه ای جانکاه از جنس خاک زن، تا من و این مردمان جهل از دل تو بگذریم. می دانم ای عزیز، این خاطره، سالهای سال در جانت می ماند، اما بگذار بگذریم تا با مردمان به پیشواز سرزمین موعودی رویم و آنان ببینندآن دور دورها، سرزمینی است که اگر عشق رفتن به آن در دل نداشته باشند، شاید آ سرزمینی دریایی باشد که در گوشه صحرایی به چشم تشنه ای که ایمان به یافتن آب ندارد، هویت خود را از دست دهد و سرابی شود. سرابی رقصان از گرمای آتش گونه خورشید و خاک. پس تو نیز هویت خود را عوض کن تا مردمان من که اینک شان سراب است از دل تو بگذرند... و چنین شد که نیل شکافتو مردمان از آن گذشتند و موسی بعد از ایشان که نمی فهمیدند و نمی دیدند که بر چه پای می نهند، از تن مجروح مادر گذشت و در غربتی سخت، در حالی که می دانستمنت این تن مجروح بر تمام عمرش یله خواهد شد، پشت به نیلی کرد که برادر خوانده اش را در خود به خشم می بلعید، و موسی به خاطر آن مردمان که پرنده و دگر خواه و حاظر به هیچ گذشتی نبودند، نیل و گذشته اش را فدیه کرد. آری موسی گذشت. ... گذر گاه پیامبران همین است، اگر هزاران هزار نفر هم باشند، باز و باز تنهایی موسی را در کنار رود نیل باور کن و کودکانه گهواره اطمینانت را بر دستان نیلی ببخش، تا حداقل یک نفر باشد که در اعجازش خواب دریا را به خاک مردگان تبدیل نکند....آن مردمان سرزمین بندگی ، شاید اگر آنان اهل پنجه پریدن و پا زدن بر نیل بودند، امروز پرندگان پرواز از نمای نیل ها و کوه ها گذشته بودند و هزاران هزار سرزمین موعود برای فرزندان غربت و ظلم می ساختند. بماند، فقط و فقط تنهایی را برای خدا باور کنیم و ادامه دهیم که شاید از گهواره تک افتاده بر نیل موسایی دیگر بر خیزد. گذر گاه پیامبران- شارمین میمندی نژاد

One to be a murderer. One to be a Martyr. One to be a Monarch. One to go Mad

Carry the fire.

I believed in immaculate conception and spontaneous combustion. I believed in aliens from outer space and vampires, prophecy, and the resurrection of the dead. I had deja vu many times each day. I was thirteen.

The Universe has faith in you even if you don't.' the Gypsy Queen said, 'That why I am here, to be a thread of your tapestry, even you couldn't see the whole picture quite just yet.

As a convinced atheist, I ought to agree with Voltaire that Judaism is not just one more religion, but in its way the root of religious evil. Without the stern, joyless rabbis and their 613 dour prohibitions, we might have avoided the whole nightmare of the Old Testament, and the brutal, crude wrenching of that into prophecy-derived Christianity, and the later plagiarism and mutation of Judaism and Christianity into the various rival forms of Islam. Much of the time, I do concur with Voltaire, but not without acknowledging that Judaism is dialectical. There is, after all, a specifically Jewish version of the eighteenth-century Enlightenment, with a specifically Jewish name—the Haskalah—for itself. The term derives from the word for 'mind' or 'intellect,' and it is naturally associated with ethics rather than rituals, life rather than prohibitions, and assimilation over 'exile' or 'return.' It's everlastingly linked to the name of the great German teacher Moses Mendelssohn, one of those conspicuous Jewish hunchbacks who so upset and embarrassed Isaiah Berlin. (The other way to upset or embarrass Berlin, I found, was to mention that he himself was a cousin of Menachem Schneerson, the 'messianic' Lubavitcher rebbe.) However, even pre-enlightenment Judaism forces its adherents to study and think, it reluctantly teaches them what others think, and it may even teach them how to think also.

The visionary impulse giving rise to apocalyptic eschatology tends to be strongest among those embracing the prophetic promise of Yahweh's restoration of the faithful but at the same time witnessing the political and cultic structures of their nation falling into the hands of adversaries, thereby vitiating the possibility of fulfillment within the existing order of things. The pragmatic or realistic impulse tends to be strongest among those exercising control over political and religious structures; they often actively oppose the visionaries, viewing them as a threat to their position of leadership.

Try to imagine this formless, liquid abyss of many waters and surfaces. With and within this awesome, abysmal substance, God Mother creates universes. We are made from this stuff, literally! And we literally live, move, and have our being in this fathomless, multi-dimensional matrix.

Persistent prophecy is a familiar way of assuring the event.

The difference between hearsay and prophecy is often one of sequence. Hearsay often turns out to have been prophecy.

If the object of poetry is, to make men, then poetry is the heir of prophecy.

Prophecy is an intercept from the mind of an all-knowing and all-seeing and all-powerful God.

My first job was as an assistant in the local library. Self-fulfilling prophecy?

Every theory is a self-fulfilling prophecy that orders experience into the framework it provides.